نشانه‌هاي خطر براي كاهش شنوايي پيشرونده و كاهش شنوايي دوران نوزادي (29 روز تا 2 سالگي):
حتي بعد از ترخيص از اتاق نوزادان، شروع كاهش شنوايي نمايندگي سمعك زيمنس در نوزاد مي‌تواند با تنوعي از فاكتورها همراه شود. جدول 10-9 شامل ليست نسبتاً طويلي از نشانه‌هاي خطر براي كاهش شنوايي نوزاد در بعد از دوران نوزادي است. افراد حرفه‌اي درگير در مراقبت سلامت اطفال، شامل متخصص اطفال، پزشكان خانواده، اديولوژيست، پرستاران سلامت عمومي و ديگر افراد متخصص در مداخله زودهنگام و پرسنل (در امريكا افرادي كه در برنامه‌هاي early head start كار مي‌كنند) بايد به خوبي آگاه باشند و به طور ثابت براي شناسايي نشانه‌هاي خطر ايجاد كننده كاهش شنوايي در بچه‌هاي موجود در محدوده سني 29 روز تا 2 سال تلاش كنند. اولين مرحله نگراني والدين يا فرد مراقبت كننده از كودك در مورد شنوايي وي است. نگراني اغلب توسط يا عدم پاسخگويي آشكار به صدا (مثل گفتار يا اصوات محيطي) يا تاخير درك شده در كسب گفتار و زبان ايجاد ميشود. پاسخ مناسب پزشك و يا ديگر افراد فراهم كننده مراقبت سلامت اطفال به نگراني والدين در مورد شنوايي بچه ارجاع فوري براي ارزيابي شنوايي توسط يك اديولوژيست است. به طور واضح، در بحث غربالگري شنوايي نوزاد بايد به اين نكته اشاره كرد كه هيچ بچهاي براي انجام ارزشيابي شنوايي خيلي جوان نيست. علاوه بر اين، مداخله مي‌تواند در هر سني براي بچهاي با آسيب شنوايي تشخيص داده شده، اجرا شود. مرور با دقت نشانه‌هاي خطر در جدول 10-9 آشكار مي كند دو موردي را كه اغلب با تشخيص بعدي نروپاتي شنوايي همراه هستند. (شامل بيلي‌روبين بالا و تنوعي از اختلالات تخريب كننده عصبي) همچنين گزارشاتي وجود دارند كه نشان مي‌دهند نروپاتي شنوايي در بين افرادي با اختلالات ژنتيكي تعيين شده، وجود دارد. در مقابل با نشانه‌هاي خطر دوران نوزادي (با فقط يك استثناء مثل آنومالي‌هاي مادرزادي)كه با كاهش شنوايي حسي عصبي دائمي همراه شده‌اند، چندين نشانه خطر در جدول 10-9 با كاهش شنوايي انتقالي (علائم سندروم هاي انتخاب شده و التهاب گوش مياني راجعه يا ثابت يا مداوم ) در ارتباط هستند. همچنين توجه كنيد كه يكي از نشانه‌هاي خطر (ضربه سر) به يك بيماري يا پاتولوژي مربوط نمي‌شود، بلكه به طور ثانويه در اثر آسيب يا تصادف ايجاد ميشود. سرانجام، كاهش شنوايي پيشرونده با اختلالات طبقه‌بندي شده در داخل يكي از نشانه‌هاي خطر در نوزادان بعد از دوره نوزادي همراه ميشود.
به خصوص نروفيبروماتوزيس – استئوپتروزيس و سندروم usher .