قيمت سمعك در انواع گوناگون

يافته‌هاي  :ABR

از سال 1980، گزارشات باليني گهگاهي توصيف يافته‌هاي ABR را در جمعيت اطفال مبتلا به هيدروسفالي آشكار كردند. افزايش فشار داخل مغزي همراه با هيدروسفالي به طور واضح مي‌تواند عملكرد بخش راسي ساقه مغز را مختل كند و زمان نهفتگي قيمت سمعك موج V و گاهي اوقات موج III را طولاني كند. در موارد شديد هيدروسفالي، ABR ممكن است غايب باشد. به هر حال، برگشت آبنورمالي‌هاي ABR مي‌تواند توسط درمان هيدروسفالي از طريق ايجاد شنت در مايع مغزي ـ نخاعي ايجاد شود.

Kralls و همكارانش در سال  1984 ،ABR  را در 40 بيمار (80 گوش)، با هيدروسفالي تاييد شده از نظر پزشكي ثبت كردند. به جز دو بيمار  همه افراد مورد مطالعه كودك بودند و 29 بيمار كمتر از 3 سال سن داشتند. در بين اين گروه 88 درصد شواهدي از آبنورمالي‌هاي ABR  را نشان دادند. درصد يافته‌هاي غير طبيعي به صورت زير توزيع شده‌اند. تاخير زمان نهفتگي موج I-V (35 درصد)، كاهش نسبت دامنه موج V/I (33 درصد)، تاخير زمان نهفتگي موج III (27 درصد)، تاخير زمان نهفتگي موج V (53 درصد). زمان نهفتگي موج I براي همه بيماران طبيعي بود. يافته‌هاي باليني مهم فقدان هر گونه پاسخ قابل كشف براي 25 درصد موارد و شواهدي از نقص حساسيت شنوايي محيطي (آستانه ABR بيشتر از 20dBHL) براي 70 درصد موارد بودند.

نسبت آبنورمالي موج I-V در هيدروسفالي (33 درصد) خيلي بالاتر از ميزان گزارش شده توسط اين نويسنده‌ها براي 100 بچه داراي معلوليت‌هاي متعدد (23 درصد) يا 60 كودك مبتلا به مننژيت (10 درصد) بود. شواهدي از نقايص شنيداري محيطي نيز معمولاً در هيدروسفالي يافت مي‌شوند. اين مطلب توسط اطلاعات اديومتريك براي 47 كودك مبتلا به هيدروسفالي (علت‌هاي متعدد) اخيراً توسط Serlo و ديگران در سال 1989 گزارش شد. كاهش شنوايي حسي عصبي فركانس بالا در 38 درصد(47/18)از كودكان يافت شد. كاهش شنوايي در بين گرو‌ه‌هاي داراي علت‌هاي مختلف تفاوتي ندارد. Kraus و همكارانش در سال 1984 بحث دقيقي در مورد پاتوفيزيولوژي هيدروسفالي در ارتباط با الگوهاي ABR گزارش شده ارائه كردند. ABR يك تكنيك با ارزش براي تخمين وضعيت شنوايي محيطي در هيدروسفالي است. چون اين بچه‌ها اغلب خيلي بيمار يا خيلي جوان هستند براي اينكه به طور رفتاري آزمايش شوند. اين مسئله يك نكته باليني مهم را ايجاد مي‌كند. تخمين عملكرد محيطي با اطلاعات حاصل از موج V در هيدروسفالي بايد خيلي با احتياط انجام شود، چون پاتولوژي سيستم عصبي مركزي ممكن است آبنورمالي‌هاي چشمگيري نيز در ABR توليد كند.

Sood و ديگران در سال 1991 يافته‌هاي غير طبيعي بايد ABR (قبل از درمان) را براي اكثريت بيماران (30 = N) مبتلا به هيدروسفالي ناشي از تومورهاي مغزي شامل آبنورمالي‌هايي در 80 درصد افراد مبتلا به تومور مغزي، 70 درصد مبتلا به تومور سومين بطن مغزي و 100درصد بيماران داراي تومور ساقه مغز گزارش كردند. آبنورمالي ABR شامل زمان‌هاي نهفتگي بين موجي تاخير يافته بود.

به دنبال فرايند ايجاد شنت در مايع مغزي ـ نخاعي، ABR در 70 درصد بيماران مبتلا به تومور ساقه مغز و 40 درصد افراد مبتلا به تومور بطني بهبود يافت. در چندين بيمار فقط موج I قبل از فرايند ايجاد شنت موجود بود، در حالي كه ABR طبيعي بعد از فرايند ايجاد شنت ظاهر شد. به هر حال، بدتر شدن ABR  براي نسبت كوچك‌تري از گروه‌ داراي تومور مغزي و ساقه مغز به دنبال فرايند ايجاد شنت يافت شد و ABR بعد از فرايند ايجاد شنت براي همه بيماران داراي تومورهاي مغزي تغيير نكرد.