واژگان گوناگوني بواقع براي اشاره به تفاوتهاي طبيعي امواج ABR در تحريك يك گوشي به ازاي دو گوشي شامل تداخل دو گوشي Binaural Interaction، تجمع summation، augmentation، افزايش enhancement يا advantage به كار رفته‌اند.
موج متفاوت دو گوشي، گاهي «β wave» ناميده ميشود. نمايندگي سمعك ريساند در اينجا از واژة تداخل دو گوشي Binaural Interaction در اين بحث استفاده مي‌كنيم.
واژة «تداخل دو گوشي» BI در بر گيرندة هر كدام از مفاهيم هست اما به تاثير افزايش سادة دامنة پاسخ (همانند ديگر واژه‌ها) محدود نمي‌شود. در طي سالها، به مطالعات سايكوفيزيكي در مورد پديدة شنوايي دو گوشي ابراز علاقه شده است. سوال اساسي (بنيادين) اين است كه، آيا دو گوش بهتر از يك گوش است، و اگر چنين است، اين برتري چگونه است؟ هدف عمدة اين تحقيقات، تعيين نقش شنوايي دو گوشي، در مكان‌يابي صدا و در درك گفتار در حضور نويز است. اغلب بحث بر سر نحوة رسيدن صدا به يك گوش درمقابل گوش ديگر است (تفاوت زمان بين دو گوشي) و / يا سطح شدتي صدايي كه به يك گوش مي‌رسد، در قبال گوش ديگر (شدت بين دو گوشي يا تفاوت سطح)، اين همه با بهره‌گير از فرآيندهاي سايكو آكوستيكي بررسي مي‌گردد.
تحقيقات گوناگوني در اين پديده با آزمون‌هاي ديگر صورت پذيرفته است.
مثلاً در FFR، جزء تداخل دو گوشي (BIC) بارزي ديده ميشود در اين تست دامنه در اثر تفاوت شدت بين دو گوشي كاهش مي‌يابد تا اينكه تفاوت شدت بين دو گوشي به 20 دسي‌بل برسد و هيچ جزء دو گوش مشاهده نشود.
تداخل بين دو گوشي در پاسخ‌هاي برانگيختة قشري شامل AMLR و ALR نيز مورد بررسي قرار گرفته است.