مثلاً تغيير نقطة برش از 20000Hz به 2000Hz (شبيهسازي پاسخ فركانسي محدودتر BV) افزايش زمان نهفتگي به مقدار 325/0 ميليثانيه را باعث ميگرديد. هنوز هم تفاوت بين راه هوايي و استخواني در 2000Hz با غلبة تاثير مبدل در تضاد بود. زيرا پاسخ فركانسي در اين فركانس خيلي همگرا نيست.
Stuart و همكاران (1994) تفاوت آشكاري را سمعك اينترتون در آستانههاي ABR بين راههاي هوايي و استخواني در نوزادان تازه متولد شده به ازاي زمان آزمون بعد از تولد گزارش كردند. اين محققين آستانههاي ABR و هوايي و استخواني را كه از 20 نوزاد كامل طي 48 ساعت پس از تولد بدست آورده بودند با همان ارزيابيها بين 49 تا 96 ساعت پس از تولد مقايسه كردند. در گروه نوزادان كوچكتر آستانة ABR هوايي به صورت متوسط 5/14 دسيبل nHL بود. در حالي كه معدل آستانههاي استخواني 8/1 دسيبل nHL بود. در مقايسه در گروه بزرگتر معدل آستانههاي هوايي دسيبل 3/8 nHL و معدل آستانههاي استخواني دسيبل nHL 1/5 بود.
تفاوت مربوط به سن در آستانههاي هوايي خيلي معنادار بود اما در آستانههاي استخواني تفاوتي بين 2 گروه وجود نداشت. محققين فوق اينطور نتيجه گرفتند كه آستانههاي افزايش يافتههاي راه هوايي بلافاصله پس از تولد به خاطر مايعات باقي مانده در فضاي گوش مياني است كه طي روزهاي بعد جذب ميشود.
همين محققين يك فرايند حذفي سايكو فيزيكي را با ارزيابي ABR به منظور تعيين دقت برآورد فاصلة راه هوايي – استخواني با ABR مقايسه كردند. در فرايند حذفي فرد سطح و فاز يك سيگنال Tone خالص هوايي را تنظيم ميكند. تا اينكه اين سيگنال درك يك Tone خالص استخواني را حذف كند – Boeze man و همكاران اطلاعات را در مورد 24 بيمار با احتمال شنوايي انتقالي كه البته بعضيها جزء حسي – عصبي داشتهاند آناليز كردند. مبدلهاي مورد استفاده هدفون TDH-39 و مرتعش شوندة استخواني B-71 بود. در مقايسة با دادههاي روش حذفي ABR مقدار فاصلة راه هوايي و استخواني كمتر از اندازه برآورد كرد.
دليل گفته شده براي اين امر تاثير ركروتمنت بر ABR بود (به خاطر جزء حسي – عصبي اختلال شنوايي) ركروتمنت تاثيري بر روش حذفي كه تنها مقدار فاصلة راه هوايي – استخواني را برآورد ميكند نداشت.
Cornac chia و همكاران، (1983) مطالعة BC- ABR در نوزادان و جوانان انجام دادند. سن نوزادان، 16 تا 20 ماه گزارش شد. كليك متناوب از پيشاني بوسيلة ويراتور B-70 ارائه گرديد. خروجي آكوستيكي كليك كه توسط مرتعش شوندة استخواني ايجاد شده بود، قلة انرژي در گسترة 1000 تا 2000 هرتز نشان ميداد، طبف مبدل ديگري كه مورد استفاده قرار گرفت، (هدفن TDH-39) تا فركانس 6000 هرتز، صاف بود.