. يك راه مطالعه درك مقوله اي اين است كه مجموعه اي از اصوات كه در يك پيوستگي مورد نظر (مانند VOT) با هم فرق ميكنند را تركيب كرده و آنها را به سمعك زيمنس ارائه كنيم و از آنها بپرسيم فكر مي كنند چه شنيده اند. براي توليد يك واكه كه با VOT صفر ميلي ثانيه اي قبل از همخوان ايستا مي آيد و يكبار با VOT 10 ميلي ثانيه اي مي آيد و به اين ترتيب با VOT هاي مختلف، مي توان از نرم افزار تركيب گفتار استفاده كرد. همه چيز به غير از VOT در مورد سيگنال ها يكسان خواهد بود. تكنيك هاي مختلفي وجود دارد كه آنچه شركت كنندگان شنيده اند را ارزيابي كرد. در برخي آزمايشات، افراد جفت اصوات را مي شنوند و قضاوت مي كنند آيا در اين جفت، صداي يكساني تكرار مي شود يا دو صوت با هم متفاوت هستند. در بعضي آزمايشات، افراد سه صوت مي شنوند و قضاوت مي كنند صداي سوم شبيه صداي اول است يا صداي دوم. بعضي آزمايش ها پاسخ هاي قضاوت شده و زمان واكنش را اندازه مي گيرند. برخي مطالعات اطلاعات اضافي تري در مورد فعاليت مغز حين اينكه افراد به توالي اصوات گوش مي دهند و در مورد آنها قضاوت مي كنند جمع آوري مي كنند يا وقتي افراد به توالي اصوات گوش مي كنند چشمان افراد را دنبال مي كنند و از يك موس براي كليك كردن روي صفحه اي كه مي توانند انتخاب خود را در آن نشان دهند استفاده مي كنند. نمودار به تصوير كشيده شده در شكل 5 نتايج احتمالي از يك ازمايش درك مقوله اي بسيار ساده را نشان مي دهد. در اين آزمايش فرضي، از افراد خواسته مي شود به يك صداي منفرد گوش كنند و يك انتخاب دو گزينه اي در مورد آنچه فكر مي كنند شنيده اند داشته باشند. نمودار درصد افرادي كه [b] شنيده اند و درصد افرادي كه [p] شنيده اند و براي هر گروه 9 سيگنال كه VOT آنها با افزايش هاي 10 ميلي ثانيه اي متغير بوده را نشان مي دهد. VOT هاي كوتاه تر در سمت چپ و VOT هاي بلند تر در سمت راست هستند.
دوشنبه ۱۲ اسفند ۹۸ ۱۹:۰۸
۱۰ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است