معرفي سمعك زيمنس

اين جملات با دستور زبان باطني فرد از سمعك استاركي زبان انگليسي كه اين ساخت ها را تاييد مي كند ساخته شده است، اما جمله اي از قبيل مثال زير استفاده نخواهد شد:(3) *Me went to the movies.استفاده از me در موقعيت فاعل در جملات انگليسي فقط در حالت فاعل مركب امكان پذير است( me and Mary or Mary and me)، نه در حالت مفرد. كسي كه جملات 1 و 2 را استفاده مي كند ما جمله سوم را استفاده نمي كند، نوع خاصي از دستور زبان را دارد كه يك زبان شناس قادر به توصيف آن است.مدرسان زبان انگليسي تمايل به توصيف ويژگي هاي دستور زبان افراد را ندارند، بلكه آنها مي خواهند مطمئن شوند كه دانشجوهاي آنها مي دانند كه روش هاي خاص گفتن مسائل "correct English" در نظر گرفته سمعك زيمنس نمي شود. قوانين تجويزي دستور زبان انگليسي نيازمند اين است كه I در موقعيت فاعل باشد، چه در حالت مفرد ( I went to the movies) چه در حالت مركب ( Mary and I went to the movies). مدرسان زبان انگليسي به جمله اول اعتراض خواهند داشت، زيرا آوردن خود قبل از ديگران دور از ادب در نظر گرفته مي شود. دستور زباني كه مردم حين كسب زبان ياد مي گيرند و استفاده مي كنند را دستور زبان محوره اي  مي نامند كه نياز به آموزش ندارد. اما قوانين دستور زباني كه بعد ها نياز به آموزش دارد همان دستور زبان تجويزي است. از سوي ديگر به تفاوت لهجه ها نيز مطرح است. براي مثال زبان انگليسي هم مثل بقيه زبان ها در موقعيت هاي جغرافيايي مختلف با لغات، لهجه و قوانين متفاوت به كار سمعك فوناك  اما توسط مردم استفاده نمي شود. اين زبان شناسان هستند كه علاقه مند به توصيف دستور زبان و لهجه و گويش افراد هستند.لهجه هاي متفاوت، ويژگي هاي تمايزي آنها از يكديگر، منشا آنها و تكامل آنها در طول زمان مورد توجه زبان شناسان است. اما روان شناسان زبان، بررسي مي كنند كه چگونه از اين دستور زبان جهت توليد و درك جمله استفاده مي شود و با فرم استاندارد زبان كاري ندارند.