زبان سيستم ارتباطي عمده و اوليه براي سمعك اينترتون انسان هاست، اما تنها راه ارتباط نيست، بنابراين به طور كل زبان را بايد از ارتباط افتراق داد. بسياري از فرم هاي ارتباطي زباني نيستند، براي مثال ارتباط غير كلامي، رياضي، و وابسته به ظرافت و زيبايي از طريق موزيك يا هنر هاي تصويري. زبان صرفا جهت انتقال اطلاعات و ارتباط به كار نمي رود، بلكه ممكن است به عنوان ابزاري وابسته به ظرافت و زيبايي ( شعر ها) يا به عنوان روشي جهت بحث ارتباطات اجتماعي به كار رود. ( مثلا، Yo, whassup! ممكن است احوال پرسي مطلوبي در بعضي بافت ها باشد، اما در بافت هاي ديگر نامناسب باشد). يكي از مسائل جالب درباره زبان سمعك ويدكس اين است كه مي توان آن را به طرق بسيار مختلفي ارائه كرد. مشخصات اجتماعي، فرهنگي و وابسته به زيبايي آن را مي توان مستقل از يكديگر آناليز كرد. با اين وجود محققان روان شناسي زبان، عمدتا علاقه مند به ساختار زبان به عنوان يك مشخصه بيولوژيك انسان هستند. زبان انسان مختص انسان است و ساختار كلي آن جهاني است. فقط انسان ها و همه انسان ها زبان انساني دارند.بعضي مشخصات سيستم زبانيزبان يك سيستم رسمي جهت جفت كردن سيگنال ها با معاني است. اين جفت كردن به هر طريقي مي تواند صورت گيرد. وقتي افراد جمله اي مي گويند، از زبان استفاده مي كنند تا معنايي را كه قصد انتقال دارند، به جمله از اصوات گفتاري رمزبندي كنند. وقتي افراد جمله گفتاري را درك مي كنند، زبان به آنها اين امكان را مي دهد تا اين روند را معكوس كنند و گفتار گوينده را رمز گشايي كنند تا معني مورد نظر او را كشف كنند. مسلما اين سمعك اتيكن امر استلزم اين است كه شنونده و گوينده زبان مشترك داشته باشند: هر دو بايد سيستم زباني مشابهي جهت جفت كردن صدا و معني داشته باشند.
یکشنبه ۱۱ اسفند ۹۸ ۲۲:۳۴
۴ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است