معرفي سمعك ويدكس

روان شناسي زبان حوزه ميان رشته اي است كه اهداف آن عبارتند از: فهم اينكه مردم چگونه زبان كسب مي كنند، مردم چگونه از زبان جهت صحبت كردن و فهم ديگران استفاده مي كنند، و چگونه زبان در مغز نمايش و پردازش مي شود. روان شناسي زبان در درجه اول زير شاخه روانشناسي و زبانشناسي است، اما همچنين مرتبط با كم شنوايي روانشناسي رشد، روانشناسي شناختي، زبان شناسي عصبي و علم گفتار است. هدف از اين كتاب معرفي برخي از ايده هاي اوليه، مشكلات و نوآوري ها، در روان شناسي زبان معاصر به خواننده است. در اين فصل، مفاهيم كليدي درباره زبان كه به افتراق آن از جنبه هاي مرتبط رفتار و درك انسان منجر مي شود بيان مي شود و مشخصات اصلي زبان به عنوان يك سيستم مشخص مي گردد. همچنين نگاه مختصري درباره نحوه پديدار شدن روان شناسي زبان به عنوان يك رشته پژوهشي فراهم مي گردد سمعك ويدكس . خلاقيت زبان انسانتفكر درباره بعضي مشخصه هاي بي نظير زبان انسان آغاز خوبي است. زبان سيستمي است كه به افراد امكان بروز خلاقيت مي دهد. منظور همان خلاقيت افراد در نوشتن شعر، داستان و متون نيست، بلكه اين خلاقيت زباني است و براي هر كسي كه زبان مي داند موضوع پيش پا افتاده اي است. خلاقيت زبان انسان از سيستم ارتباطي هر حيوان ديگر از چند جنبه متفاوت است:1- كساني كه به زباني صحبت مي كنند، قابليت خلق و فهم جملات جديد را در كل دوره زندگي خود دارند. اين حقيقت را در نظر داشته باشيد كه تقريبا هر جمله اي كه فردي در طول روز مي شنود، اتفاق جديدي است كه قبلا نجربه نشده، اما با دشواري كمي قابل فهم است. همچنين مردم هنگامي كه حرف مي زنند، بدون هيچگونه تلاش ذهني مدام جملات تازه ايجاد مي كنند. اين در مورد هر فردي كه صحبت مي كند صادق است. حتي اين را مي توان به هر فردي كه از زبان اشاره به منظور توليد و درك جملات تازه استفاده مي كند، تعميم و گسترش داد. اين توانايي بي نظير به كارگيري ابداع و تازگي در ربان به اين علت امكان پذير است كه هر زباني شامل مجموعه اي از اصول است كه در آن اجزاء قراردادي(صداي گفتار، حركات زبان اشاره) سمعك چيست به كلمه و كلمات به جملات تبديل مي شوند. هر كسي كه زباني را مي داند، تعداد نسبتا كمي از اصول را مي داند، اصوات را كنار هم مي گذارد تا كلمات زياد اما محدودي توليد كند. اين دانش به كسي كه زباني را مي داند، خلاقيت نامحدودي فراهم مي كند. تعداد جملات ممكن در يك زبان بي نهايت است. افرادي هم كه به يك زبان با هم صحبت مي كنند، قادر به توليد و فهم تعداد بي نهايتي جملات جديد و بديع هستند.