x ممكن است همراه با كاهش شنوايي كليك كنيد و سالخوردگي حساسيت¬هاي ديگري را نيز نشان دهد. وي با توجه به مشاهده ساير افرادي كه همانند او داراي مشكل شنوايي هستند درك خواهد كرد كه عدم استفاده از سمعك ممكن است وضعيت او را بدتر كند. به منظور آماده كردن آقاي x براي پذيرش اين وسيله ابتدا مي¬بايست اطلاعات اساسي در خصوص چگونگي مكانيسم شنوايي و ارتباط آن با عملكردهاي ذهني و ديگر موارد ذهني به او ارائه گردد. نگاره¬هاي شنوايي به خوبي مي¬توانند به رفع نگراني وي در مورد وضعيت ذهني يا فيزيكي او بسيار كمك كننده باشند. آقاي x بايد بداند كه مي¬تواند در برخي شرايط (مانند صحبت با صداي متوسط يا بلند) به خوبي بشنود. او بايد بداند كه مي¬تواند هميشه صداها را بشنود حتي اگر هميشه قادر به درك آنها نباشد. بر مبناي هريك از اين تجارب وي مي¬تواند نتيجه بگيرد كه شنوايي-اش خوب است. انجام مشاوره¬هاي مناسب كه با ارائه اطلاعات اساسي به آقاي X در خصوص كاهش جزئي قابليت شنوايي وي در مكان¬هاي شلوغ آغاز مي¬گردد. همچنين ارائه نگاره¬هاي مطلوب در محدوده¬هاي گفتاري معين براي وي مي¬تواند كمك كننده باشد. تصوير 2-8 يك همچنين تصويري را نشان مي¬دهد. همپوشاني عمودي مي¬تواند با حركت به بالا صحبت ملايم¬تر را نشان دهد. آقاي X مي¬تواند همچنين اين اطمينان را در متخصصين ايجاد نمايد اگر علل نسبت داده شده به مكانيسم شنوايي¬اش را به درستي درك نمايد. چنين شرايطي عبارتند از: شنيدن صدا از اتاق ديگر، شنيدن صداي فردي كه به آرامي صحبت مي¬كند و گوش دادن به صدا در شرايط گفتاري مختلف. مزيت تقويت صدا مي¬تواند توسط ليستي از كلمات در حضور و يا عدم حضور سمعك به آقاي X نشان داده شود. نشان دادن سمعك مي¬تواند بواسطه يك BTE بصورت موقتي و يا يك ITE/ITC كه كوچك هستند انجام مي¬پذيرد و بر ترس افراد از داشتن سمعك¬هاي بزرگ غلبه نمايد. هيچ نيازي براي تجويز سمعك در اندازه¬هاي بزرگ وجود ندارد و منفعت، قابليت و شكل آن نبايد حس بدي را در بيمار ايجاد سازد. آقاي X از اينكه شنوايي¬اش كاهش يافته احساس گناه كند و يا آنكه خجالت بكشد.. در ذهن آقاي X پذيرفتن اينكه كم¬شنوا شده ممكن است خجالت¬آور باشد و يا اينكه فكر كند در برقراري ارتباط با مشكلاتي روبرو خواهد بود. ارتباط برقرار كردن با افرادي كه داراي مشكل شنوايي هستند به آقاي X در پذيرش شخصيت خود به عنوان يك فرد كم¬شنوا كمك كننده خواهد بود. چنين ارتباطي مي¬تواند درك وي را نسبت به كاهش شنوايي و عدم عيب¬جويي از خودش بالا ببرد. 3- نارضايتي نسبت به تلاش كردن براي پذيرش سمعك و يا ديگر فعاليت¬هاي توانبخشي:آقاي X مي¬تواند آگاهي يابد كه داراي كاهش شنوايي است و در برخي وضعيت¬ها ممكن است دچار زحمت گردد، اما با اين وجود نمي¬خواهد كاري براي خودش در اين رابطه انجام دهد. وي معتقد است كه معايب استفاده از سمعك بيشتر از مزاياي آن است. بدين منظور مي¬بايست تغييراتي در افكار آقاي X در خصوص مزايا و معايب استفاده از سمعك بوجود آورد. تاكييد متخصصين مي¬بايست روي درك عقايد آقاي X طي يك روش قابل قبول براي پذيرش سمعك باشد. تنها زماني متخصصين و يا شايد خانم X مي¬توانند به نتايج قابل قبولي دست يابند كه بتوانند اطلاعات و يا پيشنهادات متقاعد كننده¬اي كه منجر به تغيير عقيده وي مي¬گردد را ارائه نمايند. آقاي X معتقد است كه سمعك كمك چنداني نمي¬نمايد كه اين امر شايد بواسطه گفته¬هاي ديگران و يا مشاهدات او نشات گرفته باشد. متخصصين باليني مي¬توانند دلايل قابل قبولي را به وي ارائه نمايند و به او بفهمانند كهذ سمعك¬ها در سال¬هاي آتي وضعيت وي را بهبود خواهند بخشيد.آقاي X مي¬تواند به طور مختصر از مزاياي سمعك (APHAB) و يا سنجش شنوايي (AHIE) آگاهي يابد. مشاهده امتيازات در اين سنجش مي¬تواند با توجه به تجربه وي بسيار سودمند باشد (رجوع كنيد به بخش 4-1-8) كه در اين رابطه مي¬توان با آقاي X به بحث پرداخت.
منبع:
https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%da%a9%db%8c/