در حقيقت،آزمايشات OAEها بعنوان شاخص هاي اوليه خريد سمعك زيمنس براي NIHL در محيط اي صنعتي و يا نظامي پيشنهاد شده است.(Marshal & Heller, 1998; Miller, Marshall, Heller, & Hunher,2006)مكانيزم هاي اصلي TTS و رابطه بين TTS و PTS هنوز مشخص نشده است هرچند كه در حال پيگيري هستند. چندين كانديداي جذاب يا «مظنونين احتمالي» احتمالاً بطور كامل و يا جزئي مسئول TTS هستند. انتظار مي رود كه سطوح بالاي صدا بر خط عروقي (Stria Vascularis) اثر بگذارد. اگر اكسيژن رساني به stria ضعيف شده يا OHCها بيش از حد معمول از بين بروند انتظار مي رود كه پتانسيل آندولنفي كاهش يابد بدين معنا كه باتري تخليه مي شود. شكل 18-5
كاهش EP مي تواند منجر به انتقال ضعيف تري شده و احتمالاً موجب TTS گردد با وجود اينكه متورم شدن شديدي در خط عروقي بعد از مواجهه با صداي با سطح بالا كه باعث ايجاد TTSمي شود مشاهده مي گردد(Hawkins,1971; Wang, Hirose, & Liberman, 2002) ،اما تغييرات EP به نظر مي آيد كه ارتباطي با TTS ندارند.(Hirose & Liberman, 2003)مشخص شده است كه مواجهه با سروصدا مي تواند باعث تخريب و پاره شدن استرئوسيلياي OHC ها گردد لينك هاي نوك شكسته استرئوسيلياي بهم چسبيده و ديگر تغييرات مي تواند منجر به يك كاهش در تماميت ساختاري سلول ها گردد(Tsuprun, Schachern, Cureglu, & Paparella, 2003). Patuzzi (1998, 2002) نشان داده است كه كانال هاي انتقالي مكانيكي – الكتريكي در انتهاي رأسي استرئوسيليا، مي تواند توسط سروصداي توليدكننده ي TTSغيرفعال شوند و اينكه زمان فعاليت مجدد كانال به شدت با بازسازي TTS همبستگي دارد.در نهايت اينكه Bohne و همكارانش (2000) نشان داده اند كه سلول هاي ستوني، بر اثر فشار زخم شده و لبه هاي استرئوسيلياي OHC در طول TTS از غشاي تكتوريال موقتاً جدا مي شود.
منبع:
https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%b2%db%8c%d9%85%d9%86%d8%b3-