از اواسط 1990 محققين كلينيكي در اطراف جهان، شروع به گزارش مشاهداتي از الگوهاي همانند در يافته هاي شنيداري كه به صورت ويژه شامل نمايندگي سمعك يونيترون حفظ OAE و C M در بيماراني با عدم ثبت ABR مي گرديد، نمودند.
لغت «نروپاتي شنوايي» عليرغم اينكه ذاتا لغت دقيقي نيست، اما با موانع جدي روبرو نگرديده است. و استفاده از آن افزايش نيز يافته است. اين واژه، به صورت مداوم، توسط نويسندگان و محققين در كتاب ها و مجلات، در مورد بيماراني كه هيچ شاهد واضحي براي بدي عملكرد عصب شنوايي در مورد آنها وجود نداشت به كار گرفته شده است. مثلا هاي متعددي در متون مي توان در مورد كاربرد ضعيف اين واژه ارائه داد. مثلا Deltenre et al (1997) تحت عنوان نروپاتي، سه نوزاد را با يافته هاي متغير پزشكي ذكر كرده است كه همه ناهنجاري در BAEP برانگيخته شده با كليك را نشان مي دادند. هيچ جزء عصبي قابل تشخيص نبود. اگر چه يك اعوجاج اوليه كه مي شد آن را به صورت كلوكلئار ميكروفونيك معرفي كرد، ديده مي شد.
Rance و همكاران (1999) يكي از اولين گروه هاي نوزادان و كودكان را معرفي كردند. كه با اتيولوژي هاي متفاوت كه هيپر بيلير و بينميا يكي از شايعترين آنها بود، تشخيص «نروپاتي شنوايي» براي آنها اطلاق شده بود.
Madden و همكاران (2002) بيان كردند كه پاتوفيزيولوژي AN شامل ناهنجاري سيستم شنوايي محيطي از سلولهاي موئي داخلي، تا عصب هشتم مغزي و يا سيناپس هاي بين آنها مي شود. با اين كاربرد وسيع واژه، نروپاتي شنوايي شامل طيفي از اختلالات شنوايي از اختلالات ايزوله، سلولهاي مويي داخلي تااختلالات شنوايي غيرتوموري و غير حلزوني كه قبل از كشف OAE گزارش مي شد، مي گردد.
با انباشته شدن تجربيات در مورد «نروپاتي شنوايي» ديدگاه هاي مخالف نيرومندي در مورد كاربرد واژه نروپاتي، ظاهر شدند. الگوي يافته هاي بدست آمده از برخي بيماران كه عنوان «نروپاتي شنوايي» گرفته بودند بيشتر با اختلال عملكرد شديد سلولهاي مويي داخلي، سازگار بود تا با «اختلالا عملكرد عصب هشتم».
غياب ABR كه شامل موج I نيز مي شود، و وجود CM و OAE كه متضمن يكپارچگي سلول مويي خارجي است را ميتوان ناشي از فقدان عملكرد كلي سلولهاي مويي و يا اختلال در انتقال سيناپسي از قاعده سلولهاي مويي داخلي به رشته هاي آوران عصب هشتم، دانست كه خود شايد از نارسايي در نروترانس ميتر كلوتامات است.
ناهنجاري ها يا حتي غياب سلول هاي مويي داخلي ممكن است در حيوانات آزمايشگاهي (موش) و انسان مبناي ژنتيكي داشته باشد.